Berichtje voor alle vaders :)

Een bericht voor alle vaders.

Door de jaren heen merk ik steeds meer en meer hoe mannen hun partner en kinderen verwaarlozen.

En dit doet mij onzettend veel pijn diep in mijn hart.

Ik zie het vaak dat de moeder en kinderen het erg naar vinden als hun geliefde niet meegaat als ze samen op stap gaan.

Denk bijv verjaardagen, sinterklaas, kerst, etc.

Elke keer als ik dit soort klaag verhalen hoor rijst er veel onbegrip in mij op.

Waarom hoor ik je vragen? Nou dit komt waarschijnlijk omdat ik zelf geen kinderen kan krijgen en ik dus weet wat ik allemaal mis.

Het is dus voor mij erg onbegrijpelijk dat een vader ervoor kiest om niet de uitstapjes bij te wonen samen met zijn partner en kinderen. Dit zijn toch de meeste dierbare dingen die je kan krijgen in het leven.

Wat kan nou belangrijker zijn dan het niet samen op stap gaan met de personen waar je het meest van houd?

Is de liefde dan zo schaars dat het hun niet uit maakt en deze gevoelens niet ervaren?

Een andere reden kan ik niet bedenken.

Omdat ik geen kinderen kan krijgen besef ik vaak wat ik mis.

Een paar voorbeelden wat voor moois ik nooit zal ervaren:

- Allereerst is het is onwijs bijzonder om 'iets' te hebben dat van jou en je partner is.

Dat bijzondere gevoel zal ik nooit kunnen ervaren.

Het idee dat er stukje karakter, dna, etc van je meest dierbare persoon op aarde… je partner... in je eigen kind zit is 1 van de meest prachtige dingen wat je kan ervaren.

- Kinderen zorgen voor de sfeer en leven in huis, er is altijd ambiance.

- De manier waarop kinderen elkaar benaderen, samen spelen of een uitdaging aangaan: het is zo leuk om aan de zijlijn te staan kijken hoe kinderen dit proces doorlopen.

- sommige uitspraken van peuters krijg ik echt een lach op mijn gezicht. Een woord dat niet goed uitgesproken wordt waardoor het vele malen leuker klinkt en eigenlijk opgenomen moet worden in de Dikke Van Dale.

- Ik zal nooit kunnen meemaken dat kinderen zich vertrouwd bij mij voelen. Dat ze bij mij komen als ze zich niet prettig voelen of ergens tegen aanlopen, en dit willen delen.

Samen de situatie te bekijken en met ze meedenken.

Ik vind het belangrijk dat de kinderen zich thuis en gehoord voelen.

Vrolijk, verdrietig, boos of wat voor gevoel dan ook: ze mogen er zijn, jij mag er zijn!

Ik mis dit overigens bij het gebrek van een partner… auw.. en als ik dan zie dat sommige mannen kunnen vreemd gaan… Ze hebben geen idee hoeveel leed ze aanrichten, zo pijnvol om van afstand te zien hoeveel diep gewortelde pijn er dan ontwikkeld.

Dit doet mij erg veel verdriet omdat ik weet wat voor prachtigs ze weggooien wat ik nooit zal kunnen krijgen.

- Je eigen zoon/dochter met een mooi verhaal komt over de vakantie en dolgraag wil laten zien hoe hij/zij de mooiste zandkastelen heeft gemaakt. Hoe mooi is het dan dat een kind zich gehoord en gezien voelt en dat ik daar als vader iets mee kan doen!

- Als je kinderen hebt ga je veel nieuwe leuke dingen meemaken die je anders nooit zou meemaken als je geen kinderen krijgt.

- De liefde, die warme fijne gevoelens die je kunt voelen voor zo'n klein wezentje… dat wil je toch voor geen goud missen.

- Kinderen hebben is het ultieme bewijs van de liefde tussen jou en je partner…

Het besef dat ik dit allemaal nooit zou kunnen ervaren vind ik erg jammer en kan soms erg pijn doen.

Maar om terug te komen naar de vaders die steeds meer afstand nemen om activiteiten met hun eigen kinderen te willen doen...

Dit zijn toch dingen die je als partner niet wilt mislopen als je zielsveel van je partner en kinderen houd of ben ik nou gek?

Waarom zou je dat ene uitje naar bijv een verjaardag, zwemfeestje, sinterklaas, kerst, etc niet willen bijwonen?

Kinderen groeien als kool en voor je het weet zijn ze volwassen en zul je veel dingen niet meer kunnen meemaken.

Volgens mij is er ook weinig besef dat het leven elk moment afgelopen kan zijn.

Ziekte van jou, je partner of je kind, een verkeersongeluk en weet ik veel wat nog meer allemaal kan al dit geluk zomaar uit het niets beeindigen. En dan heb je spijt als haar op je hoofd en kan je wel jezelf door de kop schieten van spijt dat je dat ene uitje niet bent meegegaan, of je dat ene moment niet hebt kunnen ervaren omdat je zonodig iets anders wilde doen.

Wat ik wel geleerd hebt in mijn leven is Leef vandaag, Haal zoveel mogelijk uit je dag, geniet van je partner en kinderen want voor je het weet is het zo weer voorbij. Leef je leven, het duurt maar even.

En zoals jullie misschien allemaal wel weten, ik ben gek op wetenschappelijke onderzoeken.

Ik heb er een aantal bestudeerd en ik was erg verbaast hoe belangrijk ook de rol van de vader is in het ontwikkeling van hun kinderen.

Uit vele onderzoeken wereldwijd is bewezen dat als kinderen dagelijks op hun papa kunnen rekenen, kinderen vlugger vriendjes maken, ze zich veel beter ontwikkelen op school en ze zich veel gedragen.

Dat concluderen Zweedse onderzoekers uit de resultaten van een langdurig en wereldwijd onderzoek bijvoorbeeld. En ook bij jongeren is de positieve invloed van een vader die dag en nacht klaarstaat erg goed merkbaar.

Het is dus niet alleen erg leuk en fijn om kinderen te hebben, de ouders spelen een cruciale rol in de ontwikkeling van hun kinderen.

Nog een reden waarom ik niet begrijp vaders niet bij alle activiteiten van zijn familie aanwezig willen zijn en ervoor kiezen om liever naar de kroeg te gaan, voetbal te kijken of te gaan sporten.

Een andere reden waarom mannen dit kunnen doen is misschien door het gebrek aan discipline.

De lezers van mijn website weten dat ik dagelijks hard werk om van mijzelf een beter persoon te maken.

Vaak noteer ik wat mijn negatieve punten waren die dag, kijk ik hoe andere mensen om mij heen deze ervaarde en hoe ik deze mogelijk zou kunnen verbeteren.

Dat ik elke dag aan mijzelf aan het sleutelen ben om mijn eigen negatieve eigenschappen te veranderen met als doel om een beter persoon te worden voor mijzelf en andere mensen om mij heen.

Dit geeft enorm veel denkvoer maar is cruciaal als je wilt groeien en je eigen kwaliteit van leven wilt verbeteren.

Deze groei heeft niet alleen een positief effect op jezelf maar ook op andere om je heen.

Sommige mensen noemen het jezelf wegcijferen als je alleen maar bezig bent met het geven van liefde naar andere.

Maar dat is maar net met welke reden je dat doet.

Je voelt zoveel meer blijdschap en vreugde als je steeds voor je geliefde, kinderen, familie en andere dierbare bezig bent.

Het krijgt zoveel warmte, voldoening, dankbaarheid voor terug waardoor een verslavende werking gaat ontwikkelen. Het is bijna jammer dat het niet besmettelijk is. Dit zal zoveel leed uit de wereld helpen. Dit zou voor zoveel minder drama zorgen binnen familie kringen.

Dit is ook waar liefde om gaat. Er zijn voor elkaar.

Dat is ook altijd wel een hot topic geweest in mijn dagelijks leven want liefde geven is wat het klokje van de mens doet tikken.

Je voelt zelf toch ook die warmte en blijdschap telkens als jij je partner een bloemetje geeft, of een leuk uitje naar de speeltuin bent geweest met je kinderen, een luisterend oor bied als je partner graag iets kwijt wilt, of klaar kan staan om haar te steunen in alles wat je in het dagelijks leven op je pad komt, of haar constant kan verwennen met een uitje, etentje, massage, lieve woordjes of berichtjes.

Om terug te komen naar discipline, ik denk dat er bij veel partners/vaders langszaam deze begint te zakken.

En dat het gebrek aan discipline 1 van de hoofdreden is dat vaders steeds minder aandacht geven aan hun kinderen en partners.

En dit komt waarschijnlijk weer door het gebrek aan liefde… want wat voor ander reden zou er moeten zijn als je steeds minder voor je partner en/of kinderen wilt zijn?

Discipline is iets moeilijks. En als je er een gebrek aan hebt dan wil je het eigenlijk niet weten.

Dingen doen waar je even geen zin in hebt.

Het vermogen om het niet te willen doen en het toch te doen is het krachtigste ding ter wereld.

Zonder discipline ga je op geen gebied succesvol zijn.

Ga je een betere persoon worden zonder discipline?

Ga je een betere persoon voor je kinderen en partner worden zonder discipline?

Ga je een gezondere levenstijl volgen zonder discipline?

Ga je financieel succesvol worden zonder discipline?

Ga je intellectueel en/of mentaal krachtiger worden zonder discipline?

Discipline is de wortel van alle goede eigenschappen als je vooruitgang wilt boeken.

Discipline staat gelijk aan vrijheid

Vrijheid krijg je alleen als je dingen bereikt die je wilt bereiken.

Hoe wil je dingen bereiken in het leven? Hoe doe je dat?

Dat doe je door discipline, door hard te werken, door te weten wat je moet doen en het dan ook echt te doen, ook al heb je er geen zin in.

Je moet jezelf onder ogen zien: wat ga ik vandaag doen om een betere partner en vader te worden voor mijn vrouw en kinderen?

Ja het kost kracht en het kost moeite.

Maar de energie/motivatie bron om discipline te krijgen is liefde.

Als je geen liefde hebt voor je partner of kids dan waarom zou je dan je best doen om haar zo gelukkig mogelijk te maken?

Dan ga je langzameraan diegene steeds meer verwaarlozen.

Misschien ben je een lezer die dit herkent in zijn eigen partner.

Dat je een partner hebt die jou en je kinderen steeds minder aandacht geeft dan dat je verdient hebt.

Misschien heb je wel eens discussies erover gehad, of durf je geen discussies te voeren omdat je geen conflict wilt creeeren uit angst dat alles nog erger zou worden.

Ik heb zulke verhalen net iets te vaak gehoord.

Het enigste wat ik kan doen is om vaders proberen wakker te schudden en te laten beseffen dat je met dit gedrag niet alleen je kinderen maar ook je partner pijn mee doet. En hier ga je later erg veel spijt van krijgen.

Dat weet ik niet uit eigen ervaring maar wel van vele verhalen van andere die het hebben meegemaakt.