Van iemand houden zonder fysiek aanwezig bij diegene te zijn.

Na lang nadenken besefte ik ineens dat van iemand houden betekent hem/haar vrij te laten.

Wanneer mensen ons leven verlaten of op een andere reden van ons gescheiden zijn kunnen we in plaats van te wensen dat ze terugkomen, we ook onbaatzuchtig van ze houden.

Als we alleen van mensen houden vanwege wat ze voor ons kunnen doen, zoals bijvoorbeeld ons gezelschap houden, dan missen we ze misschien deels omdat we hun nut in ons leven missen.

Ze gaven ons een goed gevoel, ze kookten voor ons, ze luisterden naar onze verhalen, ze vermaakten ons.

En nu dat allemaal weg is voelen we ons eenzaam, alleen en ontevreden.

Maar de vraag die we onszelf moeten stellen is: wat is het beste voor hen?

Was weglopen van ons in hun eigen belang?

Zijn ze bijvoorbeeld naar een ander land verhuisd om hun dromen en ambities na te jagen?

Dus wat zit er voor hen in, in plaats van wat zit er voor ons in?

De kans is groot dat ze het nu beter hebben en dat zou een hele goede reden moeten zijn om blij voor ze te zijn.

En als dat niet zo is dan kunnen we ze op zijn minst hun alle geluk van de wereld wensen ook al zijn we niet bij ze en kunnen we niets van hen krijgen.

Op deze manier kunnen we de pijnlijke wens dat ze bij ons zijn transformeren in wat de boeddhisten ‘liefdevolle vriendelijkheid’ noemen.

Een onvoorwaardelijke wens voor alle levende wezens om gelukkig te zijn.