chronisch vermoeid zijn... zo uit dit zich (filmpje)

Gepubliceerd op 10 januari 2024 om 17:21

Ik zelf ben enkele jaren lang bedlegerig geweest en zit vinden veel mensen erg raar.

Ik heb ook hierdoor nooit vrienden gehad, ben ik erdoor gepest geweest en hierdoor leefde ik een eenzaam bestaan.

Ik leefde 24/7 in mijn slaapkamer voor 365 dagen per jaar. ik had nooit iemand om mee te spelen of alleen maar mee te praten. De werelde kroop voorbij mijn kamer raam. Ik werd dood depressief omdat niemand ff wou contacten en een babbeltje maken. Iedereen was druk en niemand toonde empathie. De harde keiharde maatschappij is erg moeilijk in te leven als je letterlijk niks kan.

Soms als ik mensen vertelde dat ik cvs hebt kon ik aan hun blikken en toon al snel merken dat ze niet konden inbeelden hoe dat zou zijn.

ook al vertelde ik het in details, niemand bleek er iets om te snappen of om te geven.

In die tijd bestond het internet ook nog maar net, dus informatie en filmpjes over cvs was niet te vinden.

 

Tijdens corona zijn er wereldwijd erg veel mensen ernstig ziek geworden. Veel mensen zijn zo ernstig ziek geworden dat hun ook chronisch bedlegerig zijn geworden door vermoeidheid.

Af en toe worden deze mensen ook geintervieuwd zoals deze arme jongen van 13 jaar die ook getroffen is door corona en nu zijn leven doorbrengt tussen 4 maanden. Dit breekt mijn hart.

 

Ik ga dit filmpje hieronder plaatsen om jullie te laten zien wat de afgelopen jaren hebt doorgemaakt.

Misschien dat beelden een beter beeld geeft wat cvs inhoud ipv dat ik het verteld.

Het mooie van dit filmpjes is dat deze jongen precies dezelfde symtomen heeft dan ik hebt gehad.

(dat vind ik mooi want niet bij ieder persoon met cvs ervaart dezelfde problematiek. Elk persoon heeft zijn eigen unieke energie levels.)

 

Ik hoop dat jullie lieve kijkers meer beseffen hoe cvs inhoud.

Kent u zo'n persoon? de kans dat diegene eenzaam is, is enorm groot.

Mijn advies is dan ook om zulke mensen in je vrienden kring op te nemen zodat ze wat afleiding hebben en ook beetje het gevoel hebben ze er mogen zijn in de maatschappij.

Nodig diegene wekelijks uit voor een kop koffie, samen boodschappen doen, wandeling, uitje naar het zwembad, sauna, museum, ga samen koken... om maar paar voorbeelden te noemen (ligt ook helemaal aan wat kan verdragen kwa energie niveaus).

Ik zeg expres wekelijks want de weken vliegen voor u misschien hard om maar voor iemand die arbeidsongeschikt thuis zit kruipen de uren voorbij. Weken doen dan enorm lang.

 

Ik hoop echt dat u dit doet want ik zelf ben nu 38 jaar oud en heb tientallen jaren eenzaam achter mijn kamer raam geleefd en dit was niet te harden. Er was niemand die naar mij omkeek, contact met mij wou of laat staan ook maar iets om mij gaf. Ik werd zelfs gepest vanwege onbegrip. (hoop ik dan, ik probeer altijd nog iets goeds in de mens te vinden)

Deze jarenlange lijdensweg heeft mij mentaal helemaal kapot gemaakt en deze diepe geestelijke wonden achtergelaten waar therapie en medicatie nog amper voor geholpen heeft.

 

Zelfs nu ik een stuk minder bedlegerig ben heb ik nog steeds enorm veel moeite om weer met de maatschappij mee te kunnen draaien. Nieuwe mensen die ik ontmoet blijven afstand nemen, alsof ik 1 of andere besmettelijke ziekte hebt.

Mensen willen niet met mij uit, betrekken mij niet bij hun vrienden of familie, appen amper terug waardoor er nauwelijk goed contact kan groeien. Ze gebruiken steeds excusses als "ik heb het druk" terwijl ze ondertussen gewoon met andere mensen leuke activiteiten aan het ondernemen zijn. Waarom nodigen ze mij niet uit?

Ik heb nog steeds geen antwoord op dit gedrag kunnen vinden. zo harteloos de mensen kunnen zijn. 

Als ik nu, al deze mensen zie die door corona ook bedlegerig zijn geworden dan breekt dit mijn hart.

Want ik weet wat voor leed hun te wachten staat. Niet alleen hun ziekte, maar ook iedereen om hun heen zal afstand nemen en uiteindelijk zullen deze mensen ook eenzaam alleen komen te zijn. En dit doet mij enorm pijn.

Vooral als het om kinderen gaat zoals in dit onderstaande filmpje dan duikt gelijk de pijn van depressie en tranen in mij op.

Niemand verdient om zo te leven. Kent u zo'n persoon? help deze persoon dan zoveel mogelijk alstublieft.

Ooit komt er een tijd dat u ook ernstig ziek word, al is het door ouderdom, en dan zou u het ook vreselijk vinden als mensen met u zouden omdat dat wat met mij is overkomen.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.